کد مطلب:259399 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147
از این جا نمی روم تا پذیرایی شوم
آیت الله حرم پناهی قضیه ای را از آیة الله سید صادق شریعتمداری تبریزی و ایشان از آیت الله حاج شیخ محمد علی صفایی حائری این گونه نقل كردند:
در دوران طلبگی به سامرا رفتم. تابستان بود علمای اعلام هم به سامرا می آمدند از جمله میرزای نائینی رحمه الله هم به سامرا آمده بود.
من وضع مالی خوبی نداشتم، یكی از شب ها گرسنه خوابیدم، صبح پیش خود گفتم: به بیرونی آقای... بروم تا پذیرایی شوم و از گرسنگی بیرون آیم.
اما به خود گفتم: نه آنجا نمی روم، به بیرونی امام حسن عسكری علیه السلام كه همان صحن مطهر است می روم تا از من پذیرایی كنند.
به صحن رفت تا ظهر نشستم خبری نشد، با خود گفتم: از اینجا نمی روم تا پذیرایی شوم.
ناگاه دیدم مرحوم میرزای نائینی از حرم بیرون آمد و تنها بود، به طرف من آمد و دو لیره در كف دست من گذاشت و فرمود: ما در این بیرونی نشسته ایم. [1] .
[ صفحه 235]
در دوران طلبگی به سامرا رفتم. تابستان بود علمای اعلام هم به سامرا می آمدند از جمله میرزای نائینی رحمه الله هم به سامرا آمده بود.
من وضع مالی خوبی نداشتم، یكی از شب ها گرسنه خوابیدم، صبح پیش خود گفتم: به بیرونی آقای... بروم تا پذیرایی شوم و از گرسنگی بیرون آیم.
اما به خود گفتم: نه آنجا نمی روم، به بیرونی امام حسن عسكری علیه السلام كه همان صحن مطهر است می روم تا از من پذیرایی كنند.
به صحن رفت تا ظهر نشستم خبری نشد، با خود گفتم: از اینجا نمی روم تا پذیرایی شوم.
ناگاه دیدم مرحوم میرزای نائینی از حرم بیرون آمد و تنها بود، به طرف من آمد و دو لیره در كف دست من گذاشت و فرمود: ما در این بیرونی نشسته ایم. [1] .
[ صفحه 235]
[1] روزنه هايي از عالم غيب: ص 115.